มหาอำมาตย์ตรี พระยาลพะนรินทร์เรืองศักดิ์ ( วงศ์ จารุจินดา )

มหาอำมาตย์ตรี พระยาลพะนรินทร์เรืองศักดิ์ ( วงศ์ จารุจินดา ) เป็นบุตรเจ้าพระยาสุรบดินทรสุรินทรฦาไชย ( พร จารุจินดา ) และคุณหญิงบุญรอด สุรบดินทรสุรินทรฦาไชย ( วัชราภัย ) เกิดเมื่อวันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๔๒๗ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน ๒ คน พี่น้องร่วมบิดา ๑๐ คน

การศึกษา

• • • พ.ศ. ๒๔๓๔ เมื่ออายุ ๗ ปี เริ่มเรียนอักษรไทยอยู่กับบ้าน ตามแบบเรียนอย่างเก่า ( มูลบทบรรพกิจ )
    • พ.ศ. ๒๔๓๘ ออกไปเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ณ เมืองปีนัง เรียนอยู่ ๖ ปี กลับเข้ามากรุงเทพฯ เรียนหนังสือไทยเพิ่มเติมกับพระยาอิศรพันธ์โสภณ ( ม.ร.ว.หนู )
    • พ.ศ. ๒๔๔๕ ได้เข้าเป็นนักเรียนกฎหมายและเข้ารับราชการเป็นล่ามในกระทรวงยุติธรรม
    • พ.ศ. ๒๔๔๘ ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรเป็น หลวงนรอัฏบัญชา
    • พ.ศ. ๒๔๕๐ สำเร็จวิชากฎหมาย สอบไล่ได้เป็นเนติบัณฑิตย์
    • พ.ศ. ๒๔๕๑ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ไปรับราชการเป็นผู้พิพากษาจังหวัดน่าน ในมณฑลพายัพ
    • พ.ศ. ๒๔๕๔ รับพระราชทานยศเป็น อำมาตย์โท
    • พ.ศ. ๒๔๕๖ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ไปเป็นผู้พิพากษาศาลมณฑลนครไชยศรี
    • พ.ศ. ๒๔๕๗ ย้ายไปเป็นผู้พิพากษาศาลจังหวัดสมุทรสาคร
    • พ.ศ. ๒๔๕๙ ได้รับพระราชทานเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น พระทิพย์มณฑาดุลมนุญนิรุกตี และในปีเดียวกันนี้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ จตุรถาภรณ์มงกุฎสยาม
    • พ.ศ. ๒๔๖๑ ย้ายไปรับราชการในตำแหน่งว่าที่อธิบดีผู้พิพากษาศาลมณฑลสุราษฎร์ธานี
    • พ.ศ. ๒๔๖๒ ย้ายไปเป็นผู้ว่าอธิบดีผู้พิพากษาศาลมณฑลปัตตานี และในปีนี้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ จตุรถาภรณ์ช้างเผือก และเลื่อนเป็นอำมาตย์เอก
    • พ.ศ. ๒๔๖๓ ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นอธิบดีผู้พิพากษาศาลมณฑลปัตตานี และได้รับพระราชทานเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น พระยาลพะนรินทร์เรืองศักดิ์
    • พ.ศ. ๒๔๖๕ ย้ายเข้ามารับราชการในตำแหน่งผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ กรุงเทพฯ และได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ตริตาภรณ์มงกุฎสยาม
    • พ.ศ. ๒๔๖๖ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ตติยจุลจอมเกล้าวิเศษ
    • พ.ศ. ๒๔๖๗ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ตริตาภรณ์ช้างเผือก
    • พ.ศ. ๒๔๗๑ ได้รับพระราชทานเหรียญจักรพรรดิมาลา
    • พ.ศ. ๒๔๗๒ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ย้ายไปรับราชการในตำแหน่งอธิบดีผู้พิพากษาศาลพระราชอาญา และได้รับพระราชทานยศเป็นมหาอำมาตย์ตรี
    • พ.ศ. ๒๔๗๓ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ทวีติยาภรณ์มงกุฎสยาม

พระยาลพะนรินทร์เรืองศักดิ์ สมรสกับคุณหญิงเสริม ลพะนรินทร์เรืองศักดิ์ ( โชติกเสถียร ) ธิดาพระยาพิพิธภัณฑ์วิจารณ์ ( เจริญ โชติกเสถียร ) ไม่มีบุตรและธิดา

มีนาคม ๒๔๗๓ ล้มป่วยตลอดมา จนถึง ๑๐ เมษายน ๒๔๗๔ ถึงแก่อนิจกรรม ด้วยโรคไข้รากน้อย สิริรวมอายุได้ ๔๗ ปี ๑ เดือน ๑๘ วัน ได้รับพระราชทานเพลิงศพในปีเดียวกัน